سواد رایانه ای علم و توانایی شخص برای استفاده از رایانه ها و فناوری موثر می باشد. سواد رایانه ای همچنین ترجیحا به سطحی اطلاق می گردد که به راحتی بعضی افراد میتوانند از برنامه های رایانه ای و قابلیت های دیگری که با رایانه ها ارتباط دارند استفاده نمایند. عنصر ارزشمند دیگر سواد رایانه ای شناخت چگونگی کار و عمل با رایانه ها میباشد. چنانچه در سال ۲۰۰۵ داشتن مهارتهای پایه رایانه ای یک دارایی با ارزش در کشورهای توسعه یافته محسوب میشد.
تعریف دقیق "سواد رایانه ای" از گروهی به گروهی دیگر میتواند تغییر نماید. عموما سواد (در قلمرو کتابها) براینکه شخص میتواند هر کتاب دلخواهی با زبان دلخواه بخواند و جستجو نماید واژه های جدید آنچنانکه آن واژهها برای آن شخص نمایش داده شده است اشاره دارد. بعلاوه رایانه مورد تست قرار گرفته ممکن است توانایی خود آموزی و تفکر داشته باشد (از قبیل آموزش برنامههای جدید دلخواه یا وظایفی که با آن مواجه میباشند) و به منظور تمرکز سواد رایانهای، بهرحال در سخنرانی عمومی "سواد رایانهای" غالبا توانایی استفاده بیشتر از چندین قابلیت ویژه (معمولا میکروسافت ورد، میکروسافت اینترنت اکسپلورر و میکروسافت اوتلوک ) میباشد که برای تکمیل تعریف مناسب از وظایف ساده اشاره دارد (این جریان نظیر ادعای بچهای میماند که ادعا دارد که میتواند بخواند و چندین کتاب مخصوص کودکان را حفظ نماید).
مشکلات واقعی هنگامی رخ میدهد که شخص دارای سواد رایانهای برای اولین بار با برنامه جدیدی مواجه میشود و مراتب عالیتر سواد را طلب مینماید. با سواد شدن رایانهای و عهدهدار شدن رایانهای بطور عموم به همین معنی است.
به دلیل پیشرفت سریع تکنولوژی کامپیوتر در کشورهای صنعتی و پیشرفته به جرات میتوان گفت که کمتر موردی میتوان یافت که در آن از کامپیوتر بهرهبرداری به عمل نیامده باشد و این کاربردها روز به روز در حال گسترش است و هر روز کامپیوتر در رفع مشکلات جامعه بشری نقش گستردهتری بر عهده میگیرد.
تلاشهای بشر همواره معطوف به ایجاد و توسعه ابزار و روشهایی بوده است که بتوانند جایگزین نیروی بدنی یا قوای فکری انسان باشند. کامپیوتر قادر است قسمتی از فعالیتهای عملیاتی مغز انسان را بر عهده بگیرد و در نتیجه، فراغتی که از این راه نصیب انسان میشود میتواند صرف فعالیتهای خلاق شده و وی را به سوی پیشرفت روز افزون سوق دهد.
رایانه نقشی مهم درزندگی بشر، هم درخانه و هم در محل کار، خواهد داشت. کودکی که با رایانه آشنا نباشد مانند گردشگری در یک کشور خارجی است که زبان آنجا را نداند و برای هر چیزی یا هر کاری از دیگران کمک بخواهد. یاد گرفتن رایانه مثل یاد گرفتن یک زبان است و بنابراین، مثل زبان، آموختن هرچه زودتر آن بهتر است. به این ترتیب، کار کردن با رایانه و دانستن رموز آن برای او طبیعت ثانوی میشود. استفاده از رایانه همچنین به کودک منطق، نظم و قانون را میآموزد. کودک زمانی که طرز کار با رایانه را یاد گرفت، متوجه میشود که بر این دستگاه نظم و قانون حاکم است و هر خطایی پیش آید، ناشی از اشتباه خود اوست. بنابراین، برای استفاده بیشتر از این دستگاه باید قوانین حاکم بر آن را بداند و رعایت کند.
1- روشن کردن رایانه و جستجو
2- ایجاد ، ویراستاری و چاپ اسناد
3- توانایی در برقراری ارتباط با رایانه های مورد استفاده دیگر در پست الکترونیکی یا دسترسی به خدمات پیاپی
4- مدیریت و ویراستاری تصویرها (از سلولهای تلفنی ، دوربین های دیجیتالی یا حتی خواندن)
5- باز کردن برنامه ها و تامین اختلاف انواع برنامه